PARAMETRY ZASTOSOWANIA:
+ grunty przepuszczalne
+ grunty mieszane i zwięzłe z drenażem opaskowym wokół budynku
+ izolację pionową należy dostosować do poziomu wód gruntowych
+tradycyjna konstrukcja sprawdzona w wieloletnim użytkowaniu
+ brak mostków cieplnych
+ brak mostków cieplnych
- nie nadaje się do zastosowania na gruntach spoistych, bez możliwości wykonania drenażu opaskowego
- grunty o niskiej nośności wymagają innego rozwiązania posadowienia
- wymaga starannego wykonania izolacji, szczególnie poziomej
- ława fundamentowa szersza niż w innych rozwiązaniach
- skomplikowana budowa
- ława fundamentowa szersza niż w innych rozwiązaniach
- skomplikowana budowa
OPIS ROZWIĄZAŃ
Ławę betonową wykonujemy tradycyjnie w szerokim wykopie. Na jej wierzchu układamy izolację poziomą (najczęściej z papy lub z grubej folii). Ściana fundamentowa również jest konstrukcją powszechnie stosowaną - betonową monolityczną, murowaną z bloczków betonowych lub pustaków szalunkowych. Grubość tej ściany jest zbliżona do grubości warstwy nośnej ściany parteru - czyli najczęściej 24-25cm. Następnie wykonujemy hydroizolację ściany betonowej dostosowaną do poziomu wód gruntowych, a na niej termoizolację grubości 10-20 cm, jednak o grubości mniejszej od grubości warstwy ocieplenia ściany parteru. Grubości ocieplenia oraz warstw elewacji parteru i cokołu należy dobrać tak aby na powstał niewielki gzyms cofnięty o ok 2-5 cm. Ważne aby warstwa elewacyjna ściany parteru miała odpowiednie podparcie. Dzięki takiemu rozwiązaniu woda deszczowa nie ubrudzi nam tak bardzo cokołu i nie będziemy mieć problemu z zaciekami. Ostatnią warstwą ściany fundamentowej najlepiej wykonać z bloczków betonowych lub cegły klinkierowej grubości 12 cm. W części podziemnej ścianę wykańczamy hydroizolacją oraz folią kubełkową w celu ochrony przed gruntem i korzeniami.
Cokół ścian trójwarstwowych najlepiej wykonać z materiałów mrozoodpornych, o małej nienasiąkliwości, które nie wymagają dodatkowej warstwy wykończenia takich jak cegła klinkierowa, kamień naturalny lub beton.
Na górnej powierzchni ściany fundamentowej ponownie wykonujemy izolację poziomą. Ważne aby szerokość izolacji była większa o 25-35 cm od grubości ściany parteru. Dzięki temu połączymy ją na odpowiedni zakład z izolacją podłogi na gruncie.
Po wymurowaniu ścian wykańczamy je w sposób typowy dla ścian trójwarstwowych. Jeżeli ściany ocieplamy wełna mineralną to koniecznie należy na izolacji poziomej ułożyć dodatkową warstwę z folii lub papy wywiniętej na ścianę warstwy nośnej. Zabezpieczy to wełnę mineralną przed wilgocią. Między wełna mineralna a warstwą elewacyjną ściany parteru konieczna jest pustka powietrzna, która pozwoli odprowadzić nadmiar wilgoci z ocieplenia (uwaga: jeżeli ocieplenie wykonamy ze styropianu pustka powietrzna jest zbędna). Aby w pustce powietrznej cyrkulowało powietrze na dole ściany oraz na samym jej szczycie umieszczamy specjalne puszki wentylacyjne. Połączenie elewacji parteru z cokołem warto uszczelnić masą plastyczną lub taśmą rozprężną. Oba te elementy wpłyną na trwałość tego newralgicznego miejsca.
Pomiędzy ścianami a wylewką (jastrychem) podłogi układamy dylatacje grubości 1 cm z materiału elastycznego (np styropianu). Wyciszy to doskonale podłogę, zapobiegnie również ewentualnemu pękaniu posadzki. Podłoga na gruncie jest standardową konstrukcją z izolacją przeciwwilgociową i termiczną na warstwie betonu.