Stropy gęstożebrowe składają się z gęsto rozmieszczonych żelbetowych żeber pomiędzy którymi umieszczono lżejsze wypełnienie (np pustaki stropowe) . W celu scalenia całej konstrukcji na wierzch wylewana jest warstwa nadbetonu.
Stropy gęstożebrowe różnią się ze względu na sposób wykonania belek nośnych oraz elementów wypełniających. Charakteryzują się wysokością 20-30cm, względną lekkością konstrukcji i szybkością wykonania.
Spróbujmy zatem podzielić stropy gęstożebrowe uwzględniając rodzaj belek nośnych (żeber).
Podział
- żebra częściowo prefabrykowane (np Teriva): żebra dostarczane są w postaci kratowniczki z prętów zbrojeniowych zatopionej od spodu w betonowej stopce. Żebra montuje się na odpowiednio przygotowanych ścianach lub szalunku wieńców, podpierając od spodu stemplami. Rozstaw żeber wynosi najczęściej 60 cm (waha się od 40cm do 90cm). Pomiędzy żebrami układa się pustaki stropowe (ceramiczne, z betonów lekkich, betonu komórkowego a nawet ze styropianu). Następnie tak przygotowaną konstrukcję zalewa się mieszanką betonową o odpowiednich parametrach. Dodatkowa warstwa nadbetonu grubości ok 4cm zespala wszystkie elementy w całość. Standardowe długości żeber, a tym samym rozpiętość stropu wynosi: 240cm, 300cm, 360cm, 420cm, 480cm, 540cm, 600cm. W niektórych systemach rozpiętość dochodzi do 7,20m, jednak już dla rozpiętości większych niż 5,00m stropy tego typu są mało efektywne. Wymagają podniesienia wykonawczego (dodatniej strzałki ugięcia, która zapobiegnie zbyt dużemu ugięciu gotowego stropu) a ich wysokość (grubość) znacznie rośnie. W stropach o rozpiętości powyżej 4,00m należy stosować poprzeczne żebra rozdzielcze które łączą i usztywniają żebra, co zapobiega ich klawiszowaniu i pękaniu sufitu.
Stropy tego typu, ze względu na lekkość poszczególnych elementów mogą być montowane ręcznie przez kilkuosobowe ekipy bez użycia mechanicznych sprzętów. Dlatego też są to jedne z najpopularniejszych stropów. Wada jest konieczność stemplowania żeber, gdyż pełną wytrzymałość uzyskują dopiero po zabetonowaniu.
Stropy tego typu, ze względu na lekkość poszczególnych elementów mogą być montowane ręcznie przez kilkuosobowe ekipy bez użycia mechanicznych sprzętów. Dlatego też są to jedne z najpopularniejszych stropów. Wada jest konieczność stemplowania żeber, gdyż pełną wytrzymałość uzyskują dopiero po zabetonowaniu.
- żebra w pełni prefabrykowane: w przeciwieństwie do wyżej opisanych stropów, tutaj mamy gotowe żebra, które nie wymagają obetonowania do uzyskania swojej nośności, przez co potrzebują zdecydowanie mniej podpór montażowych. Niestety żebra mają większy ciężar i często wymagają sprzętu zmechanizowanego do ich układania. Rozstaw żeber wynosi 45cm lub 60cm. Wypełnienie stropu stanowią pustaki stropowe (podobne jak w stropach typu Teriva) oraz nadbeton o grubości min. 4 cm. Na rynku dostępne są głównie systemy oparte na żebrach z betonu sprężonego (strunobetonu), które mają większą nośność od zwykłych żeber żelbetowych. Ich rozpiętość dochodzi do 10-11m, jednak podobnie jak w stropach typu Teriva przy dużych rozpiętościach (powyżej 6-7m) znacznie rośnie ich wysokość. Systemu oparte na prefabrykowanych żebrach żelbetowych (np typu DZ-3) obecnie są stosowane rzadko i tylko lokalnie.
- żebra wykonywane w całości na budowie (Akerman): żelbetowe żebra są formowane na miejscu budowy w specjalnie uformowanych pustakach stropowych. W przeciwieństwie do wyżej pokazanych stropów gęstożebrowych wymaga podparcia pustaków za pomocą deskowania ażurowego. Ponadto konieczne jest jego dodatkowe zbrojenie. Jest więc czasochłonny do wykonania i dość kosztowny. Obecnie należy traktować ten rodzaj stropów (Akerman) jako historyczne, nie używane w nowoczesnym budownictwie.
Zalety:
+ prosty i szybki montaż: nie wymaga specjalistycznych sprzętów do wykonania, elementy są stosunkowo lekkie i łatwe do ręcznego układania
+ brak szalunku: stropy gęstożebrowe (z wyjątkiem Akermana) nie wymagają stosowania deskowania, a jedynie podparcia belek
+ duże rozpiętości: pozwalają przykryć pomieszczenia o dużej szerokości
+ kompletny system: żebra, pustaki a nawet kształtki wieńców wzajemnie pasują do siebie przyspieszając wykonanie stropu
+ możliwość zastosowania dowolnego materiału posadzki: m.in. drewnianej, ceramicznej, kamiennej, żywicznej, paneli lub wykładziny przy użyciu powszechnie dostępnych materiałów i technologi
+ szczelność: nie przepuszczają gazów, płynów czy dymu, co jest ważne dla zdrowia, zwłaszcza przy stropach nad garażem, kotłownia itp.
+ ognioodporność: w razie pożaru pozwala na oddzielenie stref w których płonie ogień, w trakcie pożaru przez długi czas zachowują swoje właściwości pozwalając na ewakuację
Wady:
- duża wysokość konstrukcji: grubość konstrukcji stropu (bez warstw wykończeniowych) wynosi minimum 22-24cm, a może dochodzić do 34cm w przypadku dużych rozpiętości
- możliwość przykrywania pomieszczeń o regularnych, prostokątnych kształtach i wymiarach zbliżonych do elementów systemu (np długości żeber): wtedy takie stropy sa ekonomiczne; każda nieregularność kształtu wymaga wykonania niewielkich płyt żelbetowych opartych na żebrach i wieńcach ścian, które wypełniają przestrzenie w które pustaki stropowe nie mogą byc zastosowane
- przeciętne właściwości akustyczne: ze względu na puste przestrzenie w pustakach, właściwości akustyczne stropów gęstożebrowych są gorsze niż stropów monolitycznych
- konieczność wykonania podniesienia montażowego: dla stropów o większej rozpiętości
- brak możliwości wykonania płyt wspornikowych (czyli zamocowanych tylko na jednym końcu): często stosowane w balkonach, antresolach, w pobliżu schodów. W takich miejscach stosuje się monolityczne płyty żelbetowe
- konieczność wykonania podniesienia montażowego: dla stropów o większej rozpiętości
- brak możliwości wykonania płyt wspornikowych (czyli zamocowanych tylko na jednym końcu): często stosowane w balkonach, antresolach, w pobliżu schodów. W takich miejscach stosuje się monolityczne płyty żelbetowe
- konieczność stosowania specjalnych kołków rozporowych do montażu wyposażenia na suficie (ze względu na puste przestrzenie w pustakach stropowych)
Stropy gęstożebrowe szczególnie w systemie Teriva lub jego odmianach to bardzo popularne rozwiązanie w budownictwie jednorodzinnym. Przede wszystkim są proste i szybkie w budowie, wymagają jedynie minimalnej ilości podparć i deskowań. Znakomicie sprawdzą się w typowym domku przy rozpiętościach do 4,20m (z możliwością rozsądnego zastosowania do rozpiętości 6,00m). Niestety są to stropy dość wysokie (grube) i wcale nie najtańsze (najczęściej droższe od stropów monolitycznych).
Uwaga: jeżeli ściany kondygnacji zostały wykonane z materiałów o zwiększonych parametrach cieplnych takich jak beton komórkowy, pustaki z ceramiki zwykłej lub poryzowanej to nie dopuszczalne jest układanie bezpośrednio na nich prefabrykowanych żeber. W takich przypadkach żebra należy układać na: dodatkowej podmurówce z dwóch warstw cegły pełnej na zaprawie cementowej, gotowych kształtkach wieńcowych lub tzw opuszczonym wieńcu monolitycznym. Zapobiegniemy w ten sposób pękaniu ścian na skutek nierównomiernego rozkładu obciążeń.
TEMATY POWIĄZANE
3.2.1. Stropy monolityczne
3.2.3. Stropy prefabrykowane
3.2.4. Stropy żelbetowe - co wybrać?
grafika: www.stropex.pl; www.techbud.pl; www.rector.pl; www.leier.pl