Ściany jednowarstwowe to najstarszy, ale jednocześnie obecnie najbardziej zaawansowany rodzaj ścian. Mur jest jednolity w całym swoim przekroju. Nie wymagają dodatkowego ocieplenia. Jeden materiał spełnia więc wszystkie funkcje - wytrzymałościowe, termiczne i izolacyjne. Dlatego takie skrajne wymagania spełniają tylko specjalne (tzw. "ciepłe") odmiany betonu komórkowego, ceramiki poryzowanej lub keramzytobetonu. Aby zminimalizować wpływ mostków cieplnych należy stosować systemowe rozwiązania dla nadproży, wieńców i słupów.
Materiały
Jako materiał na ściany jednowarstwowe można stosować jedynie materiały o dobrych parametrach cieplnych i jednocześnie odpowiedniej wytrzymałości. Zwykle są to więc materiały o dużej ilości porów, w których zamknięte powietrze działa jako doskonały izolator.Do budowy ścian jednowarstwowych najczęściej stosuje się:
- beton komórkowy odmiany 300, 350, 400
- ceramika poryzowana
- keramzytobeton
Jako spoiwa używamy:
- zaprawa ciepłochronna - zaprawa murarska z dodatkiem np pumeksu, stosowana do ceramiki, keramzytobetonu, a także dla betonu komórkowego (niższej dokładności wymiarowej)
- zaprawa klejowa cienkowarstwowa - stosowana głównie dla betonu komórkowego wyższej dokładności wymiarowej lub ceramiki szlifowanej (rzadkość w Polsce)
- tradycyjna zaprawa murarska układana w 3 lub 4 pasmach - tańsza alternatywa dla zapraw ciepłochronnych, stosowana w ścianach ceramicznych i keramzytobetonowych
- pianka montażowa
Elewację wykonujemy z:
- tynku tradycyjnego - 2 lub 3 warstwy tynku cementowo-wapiennego
- tynku lekkiego - doskonały dla ścian z betonu komórkowego i ceramiki, dodatkowo zwiększa (nieznacznie!) termoizolacyjność ściany, można dodatkowo pokryć go tynkiem cienkowarstwowym
- tynku cienkowarstwowego na siatce zatopionej w kleju - technologia jak w metodzie BSO (lekkiej mokrej) lecz bez warstwy docieplenia, ze względu na równość ścian wykonywany tylko na ścianach murowanych zaprawami klejowymi
- okładzin ceramicznych, klinkierowych, kamiennych, drewnianych - polecam jedynie w celach dekoracyjnych na niewielkich fragmentach ścian; jeżeli chcemy cały dom z takich materiałów lepiej wybrać, ze względu na koszty, inny typ ściany
 |
| Schemat systemu ściennego - fot. termalica.pl |
* * *
Zalety ścian jednowarstwowych:
+ szybkość i łatwość wznoszenia ścian - duże i lekkie elementy przyspieszają pracę
+ lekkość konstrukcji - ze względu na właściwości termoizolacyjne ścian, materiał musi być lekki (pory powietrza)
+ możliwość dowolnego wykończenia od zewnątrz (tynk tradycyjny, cienkowarstwowy, różnego rodzaju okładziny płytowe, panelowe lub drewniane) i od wewnątrz (tynk cementowo-wapienny, gipsowy, płyty g-k, okładziny)
+ parametry termoizolacyjne spełnione bez żadnych dodatkowych elementów
+ utrzymują korzystny mikroklimat wewnątrz
+ korzystna cena
Wady ścian jednowarstwowych:
- mała wytrzymałość mechaniczna (jednakże wystarczająca do budowy budynków do 4 pięter)- konieczność stosowania specjalnych zapraw ciepłochronnych lub klejowych - zwykła zaprawa ma zbyt duża przewodność cieplną
- wymagane korzystanie z rozwiązań systemowych i specjalistycznych elementów przy wykonywaniu elementów konstrukcyjnych (nadproża, wieńce, belki, słupy)
- technologia wymagająca większej dokładności wykonawczej i trzymania reżimów technologicznych
- gorsze parametry termoizolacyjne i dźwiękochłonne niż ściany dwu- i trójwarstwowe
Alternatywne rozwiązania
Rzadziej spotykanym, ale obecnym od paru lat na polskim rynku rozwiązaniem są ściany z pustaków, których wolne przestrzenie wypełnione są materiałem termoizolacyjnym. Posiadają podobne cechy jak powszechnie stosowane częściej materiały ścian jednowarstwowych. Niestety są sporo droższe od zwykłych bloczków czy pustaków przeznaczonych do wznoszenia ścian bez dodatkowego ocieplenia.2.3.2. Ściany zewnętrzne dwuwarstwowe
2.3.3. Ściany zewnętrzne trójwarstwowe
POWRÓT
Wykorzystano materiały: Wienenberger, Termalica, Xella, Saint-Gobain, Leier
