1.7.1. Podłoga na podłożu betonowym ~ DOMpedia

Klasyczne i najpopularniejsze rozwiązanie podłogi na gruncie. Sprawdzi się w większości przypadków spotykanych na budowie. Jest proste i dobrze znane przez wszystkie ekipy budowlane. Trudno w nim popełnić rażące błędy.

Patrząc od góry na konstrukcję podłogi (bo tak zawsze czyta się projekt) możemy wyróżnić następujące warstwy:

posadzka - powierzchnia po której bezpośrednio chodzimy np: parkiet, terakota, panele, grubość ok 2 cm
wylewka (zwana również jastrychem) - część nośna podłogi wykonana z betonu (ewentualnie ze zbrojeniem stalowym lub włóknami rozproszonymi) lub gipsu (nie polecam zwłaszcza w pomieszczeniach wilgotnych), grubość 4-10 cm, zwykle 5-6 cm. Zbrojenie warto stosować w miejscach gdzie przewidujemy duże punktowe obciążenia np pod kominkiem.
dylatacja - oddziela wylewkę od ścian, pozwala na niewielkie ruchy wylewki spowodowane m.in jej rozszerzaniem pod wpływem ciepła. Doskonale też wygłuszy odgłosy kroków na podłodze.
ewentualnie dodatkowa izolacja z folii (brak na rysunku) - spotykana często przy ogrzewaniu podłogowym
ocieplenie - najczęściej styropian EPS 037 DACH/PODŁOGA. Wełna mineralna czy polistyren ekstrudowany XPS są w tym przypadku materiałami znacznie droższymi, nie wykazując w zamian istotnych dodatkowych zalet. Grubość min. 10 cm, zalecana 15-20 cm.
izolacja przeciwwilgociowa - chroni przed wnikaniem wilgoci z gruntu. Wykonana z grubej folii lub papy. Ważne aby stanowiła przedłużenie izolacji poziomej ściany fundamentowej. W normalnych warunkach wystarczy połączyć obie izolacje na zakład 15-30 cm. Jeżeli grunt jest podmokły zalecam złącz klejone.
chudy beton lub beton zwykły - stanowi podkład dla warstw podłogi, zabezpiecza hydroizolację przed uszkodzeniami. Grubość 10-15 cm. Pod ścianami działowymi warto go dozbroić siatkami stalowymi.
podsypka - z piasku lub drobnego kruszywa - wyrównuje podłoże gruntowe. Grubość zależy od tego jak równe jest podłoże, ale nie powinna być mniejsza niż 10 cm. Koniecznie należy ją dobrze zagęścić.

A teraz tradycyjnie plusy i minusy tego rozwiązania:

+ konstrukcja doskonale znana przez wszystkich wykonawców, sprawdzona na wielu budowach
+ odporna na błędy wykonawcze
+ wykonana z materiałów powszechnie dostępnych i względnie tanich
+ w typowych warunkach będzie to najtańsza konstrukcja
+ odporna na działanie gryzoni, korzeni itp.
+ odpowiednia dla gruntów mokrych (np w piwnicy i wysokim poziomie wód gruntowych)

- duża czasochłonność wykonania i konieczność dzielenia robót na kilka etapów (najpierw podsypka i chudy beton, następnie najwcześniej po ok miesiącu można wykonać izolację przeciwwilgociową, termiczną i wylewkę)
- skomplikowana wielowarstwowa budowa
- duża wysokość konstrukcji
- mostki termiczne na styku chudego betonu i ściany działowej

Kolejność prac

Wykonanie klasycznej podłogi na gruncie wymaga zsynchronizowania z wieloma innymi pracami budowlanymi. Niezwykle ważna jest kolejność robót, aby nie trzeba było niszczyć wcześniej wykonanych elementów. A zatem po kolei.

Po wybudowaniu fundamentów i ścian fundamentowych zasypujemy je do odpowiedniego poziomu.
Nie możemy jednocześnie zapomnieć o rozprowadzeniu kanalizacji (tzw. poziomów), wraz z wyprowadzeniem instalacji na zewnątrz.
Teraz możemy wykonać podsypkę pod chudy beton. Bardzo ważne jest jej prawidłowe zagęszczenie. Bez tego podłoga może nam osiadać, a ściany działowe pękać.
Podkład betonowy (chudy beton) najlepiej wykonać przed murowaniem ścian zewnętrznych. Będzie stanowił doskonałe podłoże do składowania materiałów oraz stemplowania stropu nad parterem.
Przed rozpoczęciem murowania ścian parteru koniecznie należy ułożyć izolację poziomą na górnej powierzchni ścian fundamentowych (z odpowiednim zakładem do połączenia z izolacją podłogi).
Prace związane z podłogą kontynuujemy dopiero po wykonaniu tynków wewnętrznych. Układamy folię izolacyjną, rozprowadzamy rury CO.
Następnie układamy warstwę, najlepiej dwie warstwy płyt styropianowych przeznaczonych do podłóg na gruncie. Podwójna warstwa płyt ułatwi rozłożenie rur CO i zapobiegnie mostkom cieplnym.
Teraz pora na ułożenie wylewki. Polecam specjalistyczną ekipę z miksokretem. Zrobią to szybko a powierzchnia będzie równa i gładko po zatarciu "helikopterem". Oczywiście wylewkę możemy wykonać też metodami gospodarczymi, ale trudno będzie uzyskać porównywalny efekt.
Z ostatnim etapem, czyli ułożeniem wykończeniowej posadzki nie spieszymy się. Wylewka musi dobrze wyschnąć - miesiąc to absolutne minimum, a im dłużej tym lepiej. Szczególnie dla posadzek z drewna lub ogrzewania podłogowego. To tyle i cieszymy się naszą nową podłogą.