22 stycznia 2016

Szczegół B.2.3.


    PARAMETRY ZASTOSOWANIA:

    + grunty o słabej nośności
    + grunty przepuszczalne
    + grunty mieszane i zwięzłe
    + izolację pionową należy dostosować do poziomu wód gruntowych
    + konstrukcja znana i dość powszechna
    + prosta konstrukcja podłogi i płyty nośnej


    - skuteczne gdy wody podziemne znajdują się poniżej poziomu posadowienia
    - wymaga starannego wykonania izolacji, szczególnie na styku ściany piwnicznej i podłogi na gruncie
    - na gruntach o dobrej nośności tradycyjne ławy będą zwykle tańsze





    OPIS ROZWIĄZAŃ


    Płytę fundamentową żelbetową wykonujemy tradycyjnie w szerokim wykopie. Najpierw wylewamy chudy beton aby wyrównać podłoże. Następnie układamy izolację poziomą z papy lub folii. Dopiero na takim podkładzie wykonujemy żelbetową płytę fundamentową.

    Ściana piwniczna to konstrukcja powszechnie stosowana - najczęściej żelbetowa, rzadziej murowaną z bloczków betonowych lub pustaków szalunkowych.  Grubość tej ściany jest zbliżona do grubości ściany parteru - czyli od 20cm do 30cm, najczęściej 24-25cm. Następnie wykonujemy hydroizolację ściany betonowej dostosowaną do poziomu wód gruntowych, a na niej termoizolację grubości 10-20 cm, jednak o grubości mniejszej od grubości warstwy ocieplenia ściany parteru. Grubości ocieplenia oraz warstw elewacji parteru i cokołu należy dobrać tak aby na powstał niewielki gzyms cofnięty o ok 2-5 cm. Ważne aby warstwa elewacyjna ściany parteru miała odpowiednie podparcie. Dzięki takiemu rozwiązaniu woda deszczowa nie ubrudzi nam tak bardzo cokołu i nie będziemy mieć problemu z zaciekami.  Zewnętrzną warstwę ściany fundamentowej najlepiej wykonać z bloczków betonowych lub cegły klinkierowej grubości 12 cm. W części podziemnej ścianę wykańczamy hydroizolacją oraz folią kubełkową w celu ochrony przed gruntem i korzeniami. 

    Cokół ścian trójwarstwowych najlepiej wykonać z materiałów mrozoodpornych, o małej nienasiąkliwości, które nie wymagają dodatkowej warstwy wykończenia takich jak cegła klinkierowa, kamień naturalny lub beton.

    Na górnej powierzchni ściany piwnicznej wykonujemy wieniec a następnie strop dowolnego typu. Na stropie układamy izolację poziomą pod ścianami nośnymi, a pomiędzy nimi izolację przeciwwilgociową, która ochroni podłogę parteru przed wpływem wilgoci z piwnicy. Nie zapominamy o termoizolacji stropu nad piwnicą. Najlepiej zastosować taki sam materiał jak w klasycznej podłodze na gruncie grubości min 10 cm. Pomiędzy ścianami a wylewką (jastrychem) podłogi układamy dylatacje grubości 1 cm z materiału elastycznego (np styropianu). Wyciszy to doskonale podłogę, zapobiegnie również ewentualnemu pękaniu posadzki. 

    Warstwy podłogowe w piwnicy budujemy podobnie jak podłogę parteru. Na żelbetowej płycie fundamentowej układamy termoizolację min 10 cm a następnie wylewkę 5-8 cm. W razie konieczności można również na płycie fundamentowej wykonać dodatkową hydroizolację.  

    Po wymurowaniu ścian wykańczamy je w sposób typowy dla ścian trójwarstwowych. Jeżeli ściany ocieplamy wełna mineralną to koniecznie należy na izolacji poziomej ułożyć dodatkową warstwę z folii lub papy wywiniętej na ścianę warstwy nośnej. Zabezpieczy to wełnę mineralną przed wilgocią. Między wełna mineralna a warstwą elewacyjną ściany parteru konieczna jest pustka powietrzna, która pozwoli odprowadzić nadmiar wilgoci z ocieplenia (uwaga: jeżeli ocieplenie wykonamy ze styropianu pustka powietrzna jest zbędna). Aby w pustce powietrznej cyrkulowało powietrze na dole ściany oraz na samym jej szczycie umieszczamy specjalne puszki wentylacyjne. Połączenie elewacji parteru z cokołem warto uszczelnić masą plastyczną lub taśmą rozprężną. Oba te elementy wpłyną na trwałość tego newralgicznego miejsca.

    0 komentarze:

    Prześlij komentarz

    FacebookGoogle PlusRSS FeedEmail