Grunty zwięzłe i spoiste takie jak gliny czy iły mogą zawierać wodę (opadową lub zawartą w porach gruntu) która w zimie będzie zamarzać i osłabiać nośność podłoża. Szczególnie niebezpieczne jest to w gruntach zawierających bardzo małe cząsteczki pylaste - takie grunty nazywa się nie bez powodu wysadzinowymi czyli zwiększającymi znacznie swoją objętość.
Jeżeli przy takich gruntach konieczne jest zastosowanie płyty fundamentowej w budynku niepodpiwniczonym (z uwagi na słabe grunty lub względy termoizolacyjne) to mamy do wyboru dwa rozwiązania:
Wymiana gruntu
Polega na wymianie istniejącego gruntu na materiał przepuszczalny i dobrze zagęszczalny (piaski i żwiry) pod całą powierzchnią płyty fundamentową. Głębokość wymiany powinna być o ok 20 cm większa niż głębokość przemarzania. Dno wykopu można wyłożyć geowłókniną lub folią (grunty podmokłe). Należy zapewnić jednocześnie dobry drenaż. Po takim przygotowaniu podłoża wykonuje się typową płytę fundamentową, gdzie głębokość posadowienia może być powyżej głębokości przemarzania.
To dobre rozwiązanie gdy poziom wód gruntowych jest niższy niż 1,00-1,50 m ppt lub istnieje możliwość odwodnienia wymienionego gruntu. Lepiej nie stosować na gruntach podmokłych bez możliwości stałego obniżenia zwierciadła wód podziemnych.
Płyta posadowiona poniżej poziomu przemarzania terenu
Rozwiązanie szerzej opisane tutaj. Sprawdzi się gdy poziom wód gruntowych jest wysoki i nie ma możliwości ich obniżenia. Jest to jednak dość kosztowne rozwiązanie.
0 komentarze:
Prześlij komentarz